czwartek, 28 czerwca 2012
sobota, 23 czerwca 2012
Cudne koronki do zdobycia
Cudne koronki do zdobycia pod tym linkiem:
http://peniniaart.blogspot.com/2012/06/oddam-koronki.html?showComment=1340462129198#c3313104625714308847
http://peniniaart.blogspot.com/2012/06/oddam-koronki.html?showComment=1340462129198#c3313104625714308847
środa, 13 czerwca 2012
Egzamin z historii starożytnej
Dzisiaj ustaliłam termin egzaminu - 28 czerwca 2012, godzina 9.00. Trochę się stresuję. Dodatkowo od wczoraj niewiele się posunęłam w nauce z powodu zębów :( Trzymajcie kciuki...
wtorek, 12 czerwca 2012
Olek
Swego czasu w Warszawie przy rotundzie można było zobaczyć rower w całości zaszydełkowany. Więcej zdjęć tego zjawiska na blogu: http://streetartpoland.blogspot.com/2012/01/agata-olek-w-warszawie.html
Dopiero niedawno będąc u mojej dentystki w poczekalni i przeglądając czerwcowy "Twój styl" natknęłam się na stronę, gdzie to "zjawisko" jest lepiej opisane. Wbrew pozorom to nie żaden dziwoląg, tylko praca pewnej artystki, która na codzień mieszka w Nowym Yorku, ale pochodzi z Polski. Nie wiem czy już o tym zjawisku słyszałyście lub się z nim spotkałyście. Mnie najbardziej spodobał się byk (symbol nowojorskiej giełdy) choć jak dla mnie za dużo na nim różu. Zdjęcie można zobaczyć tu. A co sądzicie o takiej twórczości? Czy można ją nazwać sztuką czy to tylko marnotrawienie włóczki? Czy to kicz czy sztuka przez wielkie s?
Dla osób bardziej zainteresowanych zamieszczam wywiad z Olek oraz tekst o jej twórczości.
Dzisiejsza moja wizyta u dentysty nie do końca była dobra, gdy znieczulenie przestało działać odezwały się zęby. Jest to jednak ból mechaniczny, więc mam nadzieję, że niedługo przejdzie...
Ofensywa starożytnej jednak dalej trwa, wczoraj przeczytałam 100 stron i skończyłam kolejną książkę. Mam nadzieję, że uda się utrzymać minimum taką prędkość czytania do egzaminu i zapamiętać wszystko, czego się dowiem z tylu mądrych książek....
Dopiero niedawno będąc u mojej dentystki w poczekalni i przeglądając czerwcowy "Twój styl" natknęłam się na stronę, gdzie to "zjawisko" jest lepiej opisane. Wbrew pozorom to nie żaden dziwoląg, tylko praca pewnej artystki, która na codzień mieszka w Nowym Yorku, ale pochodzi z Polski. Nie wiem czy już o tym zjawisku słyszałyście lub się z nim spotkałyście. Mnie najbardziej spodobał się byk (symbol nowojorskiej giełdy) choć jak dla mnie za dużo na nim różu. Zdjęcie można zobaczyć tu. A co sądzicie o takiej twórczości? Czy można ją nazwać sztuką czy to tylko marnotrawienie włóczki? Czy to kicz czy sztuka przez wielkie s?
Dla osób bardziej zainteresowanych zamieszczam wywiad z Olek oraz tekst o jej twórczości.
Dzisiejsza moja wizyta u dentysty nie do końca była dobra, gdy znieczulenie przestało działać odezwały się zęby. Jest to jednak ból mechaniczny, więc mam nadzieję, że niedługo przejdzie...
Ofensywa starożytnej jednak dalej trwa, wczoraj przeczytałam 100 stron i skończyłam kolejną książkę. Mam nadzieję, że uda się utrzymać minimum taką prędkość czytania do egzaminu i zapamiętać wszystko, czego się dowiem z tylu mądrych książek....
poniedziałek, 11 czerwca 2012
Przegrzanie mózgu O_o???
Czy jest możliwe przegrzanie mózgu od nadmiaru informacji? Jeśli dalej będę czytała po około 100 stron dziennie to jest to chyba bardzo możliwe :( Jednak prawdziwe pytanie powinno brzmieć ile z tego zapamiętuję? Mam nadzieję, że dużo i będę gotowa na egzamin, który zbliża się nieubłaganie (między 26-28 czerwca). Proszę trzymajcie za mnie kciuki/ westchnijcie do Pana za mną. Jest to bardzo trudny dla mnie egzamin. W sumie podchodzę do niego 9 raz (5 rok).
Do tej pory ciągle coś było, co było ważniejsze lub mi przeszkadzało w solidnym nauczeniu się. W tym roku jednak bardzo mi zależy, aby go zdać. A czy wy tez miałyście takie perypetie z jakimiś egzaminami w życiu? Jeśli tak, to podzielcie się :)
Do usłyszenia, Pilar
Do tej pory ciągle coś było, co było ważniejsze lub mi przeszkadzało w solidnym nauczeniu się. W tym roku jednak bardzo mi zależy, aby go zdać. A czy wy tez miałyście takie perypetie z jakimiś egzaminami w życiu? Jeśli tak, to podzielcie się :)
Do usłyszenia, Pilar
sobota, 2 czerwca 2012
Prześladowania
Jakaś straszna wena ogarnęła mnie dzisiaj na pisanie do Was. Może po prostu muszę się przed kimś wygadać?
A wy tak dobrze słuchacie i nie zadajecie jakichś zbędnych pytań. Dzisiaj przeczytałam 2 artykuły:
Facebook cenzuruje modlitwę różańcową i Próba ukamienowania katolikow we Francji. Oba artykuły w połączeniu z 3 artykułem, który mnie mocno zaszokował Dyktatura seksu zastanawiają mnie czy porządny katolik to nie jest gatunek na wymarciu? Nie mówię o "standardowym polskim katoliku" jakim w mojej opinii jest osoba, która chodzi do kościoła co niedzielę, korzysta z sakramentów przy okazji lub bo wypada (na ostatnią chwilę przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą) i uważa, że jest dobrym katolikiem, bo dzieci były u pierwszej komunii lub są ministrantami. Niestety, często spotykam się z takim pojmowaniem wiary katolickiej, a przecież to nie jest sensem istnienia katolicyzmu...
Zaznaczam, że powyższe stwierdzenie nie ma zamiaru nikogo obrazić, jedynie nakreślić pewne zjawisko jakie zauważam w Kościele.
Jestem świadoma tego, że doba ma tylko 24 godziny, a człowiek często potrzebuje 48 godzin na ogarnięcie wszystkiego nie licząc snu. Rozumiem, ze człowiek ma prawo być zmęczony i zniechęcony, że nie ma na nic siły. Jednak, ile osób wpadło na pomysł, aby spróbować (oczywiście w miarę własnych możliwości) chodzić na mszę do kościoła dodatkowo 1 raz w tygodniu poza niedzielą? Ile pomyślało, że Biblię można czytać i rozważać również przed snem, a nie tylko w kościele w czasie kazania? Ile pomyślało, aby nie tylko odmawiać bezrozumnie pacierz, lecz aby porozmawiać z Bogiem jak z przyjacielem. Ile nie tylko o tym pomyślało ale i to wprowadziło?
Ale miało być nie o tym. Miało być o prześladowaniach, na które nikt nie reaguje. Jak pokazuje tekst 3 gdy chodzi o edukację, żadne względy (nawet poszanowanie wolności religijnej) nie ma prawa wobec prawa państwa. Czy w takiej sytuacji odbieranie dzieci rodzicom może być usprawiedliwione? Czy to nie jest prześladowanie? A co by się stało gdyby, nagle para gejowska, nie chciała posłać swojego dziecka do takiego przedszkola? Czy państwo odważyłoby się odebrać im dziecko? Czy odważyłoby się przeciwstawić grupie, która gdy tylko by odebrano im dzieci, zrobiłaby raban w całej Europie? Zaraz pewnie politycy, którzy liczyliby na głosy tej grupy nie zostawili suchej nitki na tym kraju, itd. A za chrześcijanami nikt się nie ujmie? Dlaczego? Ponieważ ludzie boją się zaszufladkowania? Może boją się, że stając raz po właściwej stronie stracą głosy innych lub ktoś przypnie im etykietkę? Gdzie w tym czasie byli obrońcy praw człowieka? Przecież to jawne dyskryminowanie człowieka ze względu na religię? Gdzie Unia, która krzyczy, że każdy powinien mieć do wolności. Tak głośno krzyczą i chcą bojkotować Euro, bo Ukraina nie chce uwolnić Juli Tymoszenko, a co z tymi dziećmi i ich rodzicami? Czy tak wolno robić w "wolnej" Europie?
Otóż tutaj zaczyna się wielka salonowa polityka i układy. A wielu ludzi pewnie myśli, że katolicy to ludzie do bicia.
A ja pytam, na kogo wyrosną te dzieci w przyszłości? Czy będą umiały rozpoznać co jest dobre a co złe? Czy będą potrafiły uszanować i zaopiekować się starszymi? Czy będą chciały i umiały wytrwale się uczyć i pracować? Czy będzie im zależało tylko i wyłącznie na slangowym: fura, komóra i skóra?
A może właśnie o to chodzi politykom niemieckim, aby tak bardzo ogłupić naród, aby łatwo dało się nim sterować i aby to oni mogli ciągle pić ze źródełka pieniędzy i zaszczytów.....
***********************************************************************************
Przepraszam, że piszę tak chaotycznie, ale strasznie ta sprawa mnie oburza... Jak można zmuszać przedszkolaka do takich rzeczy i szargać mu dzieciństwo... Nie cierpię polityki i pisząc ten tekst nie myślałam o polityce, lecz o milionach dzieci, którym odbiera się dzieciństwo na zawsze. Smutne, ale prawdziwe:( Szkoda, że żadne z szerszych mediów, nic nie powie o tej sprawie... Choć kto wie, może za kilka lat, nie daj Boże, ktoś i u nas wpadnie na taki "genialny"a tak naprawdę przerażający pomysł i powie "że w Niemczech już tak jest i to się sprawdziło" /:O
A wy tak dobrze słuchacie i nie zadajecie jakichś zbędnych pytań. Dzisiaj przeczytałam 2 artykuły:
Facebook cenzuruje modlitwę różańcową i Próba ukamienowania katolikow we Francji. Oba artykuły w połączeniu z 3 artykułem, który mnie mocno zaszokował Dyktatura seksu zastanawiają mnie czy porządny katolik to nie jest gatunek na wymarciu? Nie mówię o "standardowym polskim katoliku" jakim w mojej opinii jest osoba, która chodzi do kościoła co niedzielę, korzysta z sakramentów przy okazji lub bo wypada (na ostatnią chwilę przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą) i uważa, że jest dobrym katolikiem, bo dzieci były u pierwszej komunii lub są ministrantami. Niestety, często spotykam się z takim pojmowaniem wiary katolickiej, a przecież to nie jest sensem istnienia katolicyzmu...
Zaznaczam, że powyższe stwierdzenie nie ma zamiaru nikogo obrazić, jedynie nakreślić pewne zjawisko jakie zauważam w Kościele.
Jestem świadoma tego, że doba ma tylko 24 godziny, a człowiek często potrzebuje 48 godzin na ogarnięcie wszystkiego nie licząc snu. Rozumiem, ze człowiek ma prawo być zmęczony i zniechęcony, że nie ma na nic siły. Jednak, ile osób wpadło na pomysł, aby spróbować (oczywiście w miarę własnych możliwości) chodzić na mszę do kościoła dodatkowo 1 raz w tygodniu poza niedzielą? Ile pomyślało, że Biblię można czytać i rozważać również przed snem, a nie tylko w kościele w czasie kazania? Ile pomyślało, aby nie tylko odmawiać bezrozumnie pacierz, lecz aby porozmawiać z Bogiem jak z przyjacielem. Ile nie tylko o tym pomyślało ale i to wprowadziło?
Ale miało być nie o tym. Miało być o prześladowaniach, na które nikt nie reaguje. Jak pokazuje tekst 3 gdy chodzi o edukację, żadne względy (nawet poszanowanie wolności religijnej) nie ma prawa wobec prawa państwa. Czy w takiej sytuacji odbieranie dzieci rodzicom może być usprawiedliwione? Czy to nie jest prześladowanie? A co by się stało gdyby, nagle para gejowska, nie chciała posłać swojego dziecka do takiego przedszkola? Czy państwo odważyłoby się odebrać im dziecko? Czy odważyłoby się przeciwstawić grupie, która gdy tylko by odebrano im dzieci, zrobiłaby raban w całej Europie? Zaraz pewnie politycy, którzy liczyliby na głosy tej grupy nie zostawili suchej nitki na tym kraju, itd. A za chrześcijanami nikt się nie ujmie? Dlaczego? Ponieważ ludzie boją się zaszufladkowania? Może boją się, że stając raz po właściwej stronie stracą głosy innych lub ktoś przypnie im etykietkę? Gdzie w tym czasie byli obrońcy praw człowieka? Przecież to jawne dyskryminowanie człowieka ze względu na religię? Gdzie Unia, która krzyczy, że każdy powinien mieć do wolności. Tak głośno krzyczą i chcą bojkotować Euro, bo Ukraina nie chce uwolnić Juli Tymoszenko, a co z tymi dziećmi i ich rodzicami? Czy tak wolno robić w "wolnej" Europie?
Otóż tutaj zaczyna się wielka salonowa polityka i układy. A wielu ludzi pewnie myśli, że katolicy to ludzie do bicia.
A ja pytam, na kogo wyrosną te dzieci w przyszłości? Czy będą umiały rozpoznać co jest dobre a co złe? Czy będą potrafiły uszanować i zaopiekować się starszymi? Czy będą chciały i umiały wytrwale się uczyć i pracować? Czy będzie im zależało tylko i wyłącznie na slangowym: fura, komóra i skóra?
A może właśnie o to chodzi politykom niemieckim, aby tak bardzo ogłupić naród, aby łatwo dało się nim sterować i aby to oni mogli ciągle pić ze źródełka pieniędzy i zaszczytów.....
***********************************************************************************
Przepraszam, że piszę tak chaotycznie, ale strasznie ta sprawa mnie oburza... Jak można zmuszać przedszkolaka do takich rzeczy i szargać mu dzieciństwo... Nie cierpię polityki i pisząc ten tekst nie myślałam o polityce, lecz o milionach dzieci, którym odbiera się dzieciństwo na zawsze. Smutne, ale prawdziwe:( Szkoda, że żadne z szerszych mediów, nic nie powie o tej sprawie... Choć kto wie, może za kilka lat, nie daj Boże, ktoś i u nas wpadnie na taki "genialny"a tak naprawdę przerażający pomysł i powie "że w Niemczech już tak jest i to się sprawdziło" /:O
piątek, 1 czerwca 2012
Przegląd miesiąca
Cześć wszystkim,
dziś już w lepszym humorze niż ostatnio, postanowiłam nadrobić trochę zaległości...
06.05.2012
To był smutny dzień dla mnie, ponieważ po prawie 20 miesiącach postanowiłam zrezygnować z pracy, aby ostatecznie przygotować się do egzaminu z historii starożytnej, do którego podchodzę już 9 raz i chciałabym, móc mieć go ostatecznie za sobą. Problemem jest tylko ilość czasu jaką trzeba poświęcić na przeczytanie sporej ilości książek i zapamiętanie wszystkich faktów, imion, dat, organizacji itp.
09.05.2012
Kolejny smutny dzień. Pierwsze urodziny mojego taty bez niego. Poszłyśmy na cmentarz zapalić świeczki. Tego dnia świat wydawał się jakiś taki brzydszy i smutniejszy, bez jego ciągłych żartów i zabawnych powiedzonek :(
13.05.2012
Dzień urodzin moich (25) i mojej mamy (54). 12 maja było małe przyjęcie. Skromne. Dostałam trochę prezentów: Muzyka duszy, Terry Pratchett, Dziewczyny Wojenne, apaszkę, herbatkę malinową granulowaną i trochę słodyczy :D A i jeszcze kartę podarunkową do Empiku. (To chyba już wszystko).
Nie piszę jednak, aby się tym tylko chwalić, lecz aby polecić wam książkę "Muzyka duszy". Książkę Pratchetta przeczytałam już kiedyś (egzemplarz z biblioteki) i płakałam ze śmiechu. To jedna z takich książek, którą musiałam mieć :D Siostra kupiła na urodziny (jak ją prosiłam). Macie czasem wrażenie, że niektóre przedmioty, które chcecie posiadać lub posiadacie/czytacie są po prostu stworzone dla waszej duszy? I gdy je czytacie, to jakby wasza dusza chłonęła je całą sobą? Cóż, dla mojej duszy po półrocznym leczeniu ran, książka Pratchetta była jak balsam. Całkowicie mnie wchłonęła. Niestety po 2 dniach się skończyła :( Na pewno po przeczytaniu opisu, wiele z was stwierdzi że to nie książka dla nich, ale naprawdę warto. Jeśli nie wciągnie Was po pierwszych 10 stronach to trudno, ale ja czytając ją 2 raz bawiłam się jeszcze lepiej niż za pierwszym razem (musiałam sprawdzać czy jeszcze nie przejechałam mojej stacji w pociągu). To była moja pierwsza książka z cyklu Świat dysku, myślę jednak, że nie ostatnia. :)
Do "Dziewczyn wojennych" jeszcze nie zajrzałam za bardzo, jednak myślę że będą idealne na wyjazd rekolekcyjny/ po powrocie z niego do domu. Chciałam kiedyś ją kupić, jednak nie było okazji. Lubię książki, które opowiadają losy ludzi. :)
15.05.2012
Imieniny mojej mamy. :D
21.05.2012
Imieniny mojego taty. Znowu świat wydaje się brzydki i okrutny.
23.05.2012
Moje imieniny.
27.05.2012
Czuwanie przed Wigilią Zesłania Ducha Świętego. Czas z jednej strony dobry, z drugiej rozwalone pióro (zainteresowanych zapraszam do poprzedniego postu).
30.05.2012
Tego dnia miałam okazję być świadkiem Mateusza, mojego kolegi ze wspólnoty do bierzmowania w sąsiedniej parafii. Ktoś kilka miesięcy temu twierdził, że jeśli ja i Mateusz jesteśmy w jednej wspólnocie, to znaczy że naprawdę Duch Święty działa. Dla osób nas nie znających już wyjaśniam:
Ja - cicha, spokojna, zorganizowana w miarę, przejmuję się wieloma rzeczami itd
Mateusz - wulkan energii, wszystko na już, niczym się nie przejmuje, prawdziwy dynamit, głośny
Można powiedzieć same przeciwieństwa, jednak jak widać Duch Święty działa :D
Aby ten dynamit nie zapomniał o tym, kto jest jego świadkiem i miał jakąś pamiątkę po tym "normalnym" jak się wielu osobom wydaje wydarzeniu, otrzymał ode mnie książkę "Rozmowy o miłości" Michela Quoista + kilka zakładek z fajnymi hasłami o bożej miłości, itp. Oto kolejny dowód działania Ducha Świętego: gdy poszłam do księgarni aby zakupić jakiś prezent dla niego i nie mogłam nic znaleźć (pani w księgarni poleciła mi tylko jakieś standardowe książeczki na pamiątkę bierzmowania, które wcale mi się nie podobały) podeszła do mnie jakaś dziewczyna, która "podsłuchała" moją rozmowę i poleciła mi akurat tą książkę :D
Gdy trzymałam rękę na ramieniu Mateusza (w czasie samego obrzędu) i po powrocie do ławki czułam wielką radość, że to akurat ja mogłam być narzędziem w rękach Ducha Świętego :)
***********************************************************************************
Mój post był straszeni monotematyczny, ale cóż zrobić gdy 3 z 4 osób są z maja? :P
A jakie plany na czerwiec?
- Kurs Wychowawcy Kolonijnego (2-3.06);
- Przygotowywanie ołtarza na Boże Ciało, wspólnotowe;
- DOM - Diecezjalna Oaza Matka (spotkanie dla wszystkich animatorów Ruchu Światło-Życie z Archidiecezji, przed wakacjami),
- DDW - Diecezjalny Dzień Wspólnoty (spotkanie dla wszystkich członków Ruchu Światło-Życie + pierwsze spotkanie w grupach wyjazdowych na rekolekcje wakacyjne),
- dentysta :(;
- bardzo intensywna nauka do egzaminu z Historii Starożytnej (egzamin 26-28 czerwca),
- przygotowanie spotkań i wyjazd na rekolekcje (30 czerwca). Jadę na nie po raz pierwszy jako animator (osoba prowadząca małą grupę w Ruchu Światło-Życie, odpowiedzialna za jej formację i duchowy wzrost.).
W związku z tym wszystkim, proszę miejcie cierpliwość dla mnie, że nic nie pokazuję ani nie odzywam się. Obiecuję że po rekolekcjach nadrobię z nawiązką.
Proszę Was, również o modlitwę w mojej intencji: o dobre przygotowanie do egzaminu, zdanie go i owocne rekolekcje zwłaszcza dla osób, które będą w mojej grupie. Już teraz dziękuję i również obiecuję modlitwę :)
Radosnego Dnia Dziecka :D
dziś już w lepszym humorze niż ostatnio, postanowiłam nadrobić trochę zaległości...
06.05.2012
To był smutny dzień dla mnie, ponieważ po prawie 20 miesiącach postanowiłam zrezygnować z pracy, aby ostatecznie przygotować się do egzaminu z historii starożytnej, do którego podchodzę już 9 raz i chciałabym, móc mieć go ostatecznie za sobą. Problemem jest tylko ilość czasu jaką trzeba poświęcić na przeczytanie sporej ilości książek i zapamiętanie wszystkich faktów, imion, dat, organizacji itp.
09.05.2012
Kolejny smutny dzień. Pierwsze urodziny mojego taty bez niego. Poszłyśmy na cmentarz zapalić świeczki. Tego dnia świat wydawał się jakiś taki brzydszy i smutniejszy, bez jego ciągłych żartów i zabawnych powiedzonek :(
13.05.2012
Dzień urodzin moich (25) i mojej mamy (54). 12 maja było małe przyjęcie. Skromne. Dostałam trochę prezentów: Muzyka duszy, Terry Pratchett, Dziewczyny Wojenne, apaszkę, herbatkę malinową granulowaną i trochę słodyczy :D A i jeszcze kartę podarunkową do Empiku. (To chyba już wszystko).
Nie piszę jednak, aby się tym tylko chwalić, lecz aby polecić wam książkę "Muzyka duszy". Książkę Pratchetta przeczytałam już kiedyś (egzemplarz z biblioteki) i płakałam ze śmiechu. To jedna z takich książek, którą musiałam mieć :D Siostra kupiła na urodziny (jak ją prosiłam). Macie czasem wrażenie, że niektóre przedmioty, które chcecie posiadać lub posiadacie/czytacie są po prostu stworzone dla waszej duszy? I gdy je czytacie, to jakby wasza dusza chłonęła je całą sobą? Cóż, dla mojej duszy po półrocznym leczeniu ran, książka Pratchetta była jak balsam. Całkowicie mnie wchłonęła. Niestety po 2 dniach się skończyła :( Na pewno po przeczytaniu opisu, wiele z was stwierdzi że to nie książka dla nich, ale naprawdę warto. Jeśli nie wciągnie Was po pierwszych 10 stronach to trudno, ale ja czytając ją 2 raz bawiłam się jeszcze lepiej niż za pierwszym razem (musiałam sprawdzać czy jeszcze nie przejechałam mojej stacji w pociągu). To była moja pierwsza książka z cyklu Świat dysku, myślę jednak, że nie ostatnia. :)
Do "Dziewczyn wojennych" jeszcze nie zajrzałam za bardzo, jednak myślę że będą idealne na wyjazd rekolekcyjny/ po powrocie z niego do domu. Chciałam kiedyś ją kupić, jednak nie było okazji. Lubię książki, które opowiadają losy ludzi. :)
15.05.2012
Imieniny mojej mamy. :D
21.05.2012
Imieniny mojego taty. Znowu świat wydaje się brzydki i okrutny.
23.05.2012
Moje imieniny.
27.05.2012
Czuwanie przed Wigilią Zesłania Ducha Świętego. Czas z jednej strony dobry, z drugiej rozwalone pióro (zainteresowanych zapraszam do poprzedniego postu).
30.05.2012
Tego dnia miałam okazję być świadkiem Mateusza, mojego kolegi ze wspólnoty do bierzmowania w sąsiedniej parafii. Ktoś kilka miesięcy temu twierdził, że jeśli ja i Mateusz jesteśmy w jednej wspólnocie, to znaczy że naprawdę Duch Święty działa. Dla osób nas nie znających już wyjaśniam:
Ja - cicha, spokojna, zorganizowana w miarę, przejmuję się wieloma rzeczami itd
Mateusz - wulkan energii, wszystko na już, niczym się nie przejmuje, prawdziwy dynamit, głośny
Można powiedzieć same przeciwieństwa, jednak jak widać Duch Święty działa :D
Aby ten dynamit nie zapomniał o tym, kto jest jego świadkiem i miał jakąś pamiątkę po tym "normalnym" jak się wielu osobom wydaje wydarzeniu, otrzymał ode mnie książkę "Rozmowy o miłości" Michela Quoista + kilka zakładek z fajnymi hasłami o bożej miłości, itp. Oto kolejny dowód działania Ducha Świętego: gdy poszłam do księgarni aby zakupić jakiś prezent dla niego i nie mogłam nic znaleźć (pani w księgarni poleciła mi tylko jakieś standardowe książeczki na pamiątkę bierzmowania, które wcale mi się nie podobały) podeszła do mnie jakaś dziewczyna, która "podsłuchała" moją rozmowę i poleciła mi akurat tą książkę :D
Gdy trzymałam rękę na ramieniu Mateusza (w czasie samego obrzędu) i po powrocie do ławki czułam wielką radość, że to akurat ja mogłam być narzędziem w rękach Ducha Świętego :)
***********************************************************************************
Mój post był straszeni monotematyczny, ale cóż zrobić gdy 3 z 4 osób są z maja? :P
A jakie plany na czerwiec?
- Kurs Wychowawcy Kolonijnego (2-3.06);
- Przygotowywanie ołtarza na Boże Ciało, wspólnotowe;
- DOM - Diecezjalna Oaza Matka (spotkanie dla wszystkich animatorów Ruchu Światło-Życie z Archidiecezji, przed wakacjami),
- DDW - Diecezjalny Dzień Wspólnoty (spotkanie dla wszystkich członków Ruchu Światło-Życie + pierwsze spotkanie w grupach wyjazdowych na rekolekcje wakacyjne),
- dentysta :(;
- bardzo intensywna nauka do egzaminu z Historii Starożytnej (egzamin 26-28 czerwca),
- przygotowanie spotkań i wyjazd na rekolekcje (30 czerwca). Jadę na nie po raz pierwszy jako animator (osoba prowadząca małą grupę w Ruchu Światło-Życie, odpowiedzialna za jej formację i duchowy wzrost.).
W związku z tym wszystkim, proszę miejcie cierpliwość dla mnie, że nic nie pokazuję ani nie odzywam się. Obiecuję że po rekolekcjach nadrobię z nawiązką.
Proszę Was, również o modlitwę w mojej intencji: o dobre przygotowanie do egzaminu, zdanie go i owocne rekolekcje zwłaszcza dla osób, które będą w mojej grupie. Już teraz dziękuję i również obiecuję modlitwę :)
Radosnego Dnia Dziecka :D
Subskrybuj:
Posty (Atom)